Esti tu, acolo prapadit
Melancolic si solitar,
Privesti la stele amortit,
Cu ochii tai, bolnavi de un violet amar.
Si asculti sunete funebre,
Mortii-n cimitir se zbat,
Ochi sinistrii se indreapta spre tine,
Dar licuricii te ocrotesc neincetat.
Si ochii tai albastrii de caraibe,
Stau atintiti spre cer,
Cand la luna cand la stele
Nesimtind invazia materiei de un cumplit mister.
Cadavre se ridica din intuneric,
Venind sa te invie.
Dar tu, stai neclintit si melancolic
Traind ultima clipa de ceara, privind la o stea aurie.